Dagboek E-nest

Januari 2021

Inmiddels zijn alle pups sinds het vorige berichtje naar hun nieuwe eigenaars gegaan. We houden over en weer contact met elkaar en wisselen ervaringen uit. Een paar pups tref ik nog met de hondentraining, dat is altijd een leuk weerzien. En ik ben bezig om de stambomen langs te brengen, samen met Eke. Die kan zo haar broers en zussen ook nog eens zien. Ons dametje groeit ook voorspoedig, het is een echt slungeltje nergens bang voor. In het begin heeft ze wel eens een correctie van oma Blijke gehad. Dat was heel duidelijk voor haar. Bij moeder Femke kan ze wel een potje breken. Ze wordt nog geregeld even schoongelikt en ze communiceren dan soms ook met een heel diep keelgeluid, niet te beschrijven maar zo leuk om te horen en te zien. Eke ziet een hele hoop van haar moeder en oma, en nu ze haar hoofd op de vensterbank kan leggen is het begin van waken ook zover. Laatst blafte ze al een keer toen er iemand voorbij kwam. 

Donderdag 15 oktober

Helaas weer twee weken verder voordat ik tijd had om het dagboek bij te werken. Het zijn hele drukke weken geweest, niet alleen met de pups maar ook het werk voor de Hovawartclub Nederland slokte nogal wat tijd op. Afgelopen zondag was er een jonge hondendag, waarop ook het nest van Blijke gekeurd is. Prachtige honden geworden. Binnenkort zal ik wat foto's bij het D-nest plaatsen. En ook voor dit nestje zal ik binnenkort nog wat foto's plaatsen, nu is het nog even te druk.

Wat is er allemaal gebeurd.... De pups zijn een paar dagen na het chippen geent, dat ging allemaal goed. Een paar dagen daarna weer ontwormd. Iedere dag zijn ze in de tuin, in hun speelparadijs geweest. Ook in de bolderkar mee naar de koeien, en op het erf kijken naar de trekkers die voorbij reden. Het trof dat het mais van het land ging, dus het was een komen en gaan van verkeer. Een autoritje is ook gebeurd en een paar pups zijn even meegeweest naar tante Indra, de blonde zus van Femke. Ze liepen daar door het huis vol vertrouwen. 

De puptest van de club is ook geweest. Ieder hondje wordt apart in een ruimte gezet waar ze nog niet eerder zijn geweest en zijn alleen met de testleider en keurmeester. Het waren allemaal hele vrolijke hondjes, met ieder weer hun eigen karaktertje. Na het karakter werden ze op exterieur gekeurd. Bovenop een tafel staan en betast worden; oogjes, oren, tandjes, alles werd bekeken. Daar hadden ze uiteindelijk niet echt de rust voor, maar het moest wel gebeuren. Daarna is het dan weer in diepe slaap. Femke krijgt wel eens een kauwstaaf, maar neemt die mee in haar mond en het moet persé tussen de pups opgegeten. Ze geeft ze dan meteen een lesje in "mijn voer blijf je af", ze gromt naar ze en zo begrijpen ze dat ze daar niet aan mogen komen. Ze wil ook zo nu en dan nog zelf staand voeden, en daar maken ze dankbaar gebruik van. Maar als het klaar is, dan is het ook klaar, en dat laat ze dan ook weten. 

Vanmorgen had ik Blijke even uitgelaten en hoorde ik gekrabbel aan de deur. Ik dacht dat het Femke was die ook naar buiten wilde en deed de deur dus open. Maar ik werd overspoeld door een golf puppy's. Ze hadden de hekjes opzij geduwd. Zie het dan maar in je eentje weer terug te krijgen, dat is echt missie impossible. Gelukkig was Tim in de buurt en hadden we het weer terug kunnen zetten. Ons oranje dametje was het daar niet mee eens, en klom als eerste van het stel over het hekje heen. Gisteren was ze ook al aan het oefenen, soms even gebruik maken van het lijf van een broertje of zusje wat dan toevallig voor het hekje lag te slapen. Gewoon erbovenop staan. Slim zijn ze wel. En ze gaan elkaar steeds meer uitdagen, prachtig om te zien. Blaffen, net zolang tot een ander reageert en dan achter elkaar aan racen.

Papa Don en zijn bazen zijn ook nog wezen kijken. Hele betrokken en lieve mensen. De pupjes zijn toen ook buiten geweest en stoven alle kanten op. 

En dan is het nu aftellen tot de eerste pups alweer weggaan. Het is deze keer wel heel snel gegaan. Wij gaan er nog even van genieten, en daarna kan voor ons ook de opvoeding weer beginnen, want we houden zelf ook een teefje; Eke. 

Donderdag 1 oktober

Alweer goed 5 weken oud. Het gaat goed met ze en ze zijn weer flink gegroeid afgelopen week. En een stuk wijzer geworden. Overdag zijn ze even buiten, en ze zijn ook in de bench op de bolderkar naar de koeien wezen kijken. Verder hebben we in de schuur een mooi speelhol voor ze gemaakt met o.a.een ballenbak en een schommel. De eerste dag vonden ze het wat vreemd maar de tweede dag renden ze daar rond of ze nooit anders gedaan hebben. Ze zijn nergens bang voor en denderen achter elkaar aan. Maar dan ineens rolt ook de een na de ander zomaar in slaap. We hebben een mat kunstgras liggen en wat karton op de vloer maar heel vreemd, de pups gaan op het koude beton liggen. Dat vinden ze toch het lekkerste. 's Avonds gaan ze dan weer in huis. De ene nacht gaat het heel goed en de andere nacht zijn ze al om een uur of 4 wakker en dan hebben ze na een plas geen zin meer om terug in de bench. Ik doe het licht dan uit en zit er even bij, maar er zijn er een stuk of twee of drie die niet van opgeven weten. Welke.... dat is de grote vraag want zodra ik wat licht maak staat alles weer klaar om eruit te gaan.

Maar vanmorgen ging het voorbeeldig, het was rond half 6. Ik had ze afgelopen nacht in 2 benchen verdeeld en deed de deurtjes open. Maar voordat ze konden plassen stond Femke al bij ze en hadden ze belangrijker dingen te doen als plassen, op 1 na dan. (Femke vond het de afgelopen week niet leuk als ze moest liggen om ze te voeden, 10 van die koters die op je afduiken of hun leven ervan af hangt is niet echt plezierig. Ze dulde het wel, maar zodra er geen melk weer was, was ze ook vertrokken. Als de pups dan nog een poging waagden gromde ze ze weg. Het echte opvoeden is nu begonnen en dat snappen de pups niet direct. Maar aldoende worden ze wel wijzer.) Zo had Femke gisteren of eergisteren ineens zelf bedacht dat staand voeden voor haar veel plezieriger voelde. En vanmorgen was dat dan ook het eerste wat ze deed. De ene die eerst ging plassen, bedacht zich snel en rende er ook op af voordat hij achter het net viste. Ze staat dan heel stil en geeft de pups alle tijd. Daarna is het klaar en dat weten de pups nu ook. Ze vindt het fijn om bij ze te zijn en wil ook wel bij ze slapen.

Af en toe halen we 1 of 2 pups in de keuken en woonkamer, dan kunnen ze even alleen op ontdekkingstocht en daar is beppe Blijke ook. Zij vindt de puppen ook leuk, en Femke vind het nu ook prima dat Blijke erbij is. De puppen vinden het ook heel fijn dat wij op een vetbed bij ze zitten. Ze komen dan allemaal aangerend en gaan lekker naast en op je zitten. Sommigen vinden het ook heel fijn om tegen je hals aan te kruipen en ze gebruiken hun tandjes dan ook zacht. Net of ze bij moeder zijn. Wij vinden het ook heerlijk en genieten zo van ze. Daarstraks hadden we een snuffelmat neergelegd, en wat brokjes er in verstopt. Zo leren ze hun neusje ook goed te gebruiken. Steeds wat nieuw materiaal.

End van de ochtend zijn ze gechipt door de Raad van Beheer en is er ook DNA afgenomen door wat wangslijm af te nemen. Dat ondergingen ze allemaal heel rustig. Er is steeds ook bezoek, en op allemaal wordt even enthousiast gereageerd.

De dagen vliegen voorbij. Volgende week staat een enting op het programma. 

Woensdag 23 september

Een aantal dagen terug de werpkist eruit gehaald. Ze sliepen er 's nachts eerst nog in maar nu hebben we een aantal benchen staan. Overdag gaan ze er eigenlijk niet in. Zondag ook het bed weggehaald, ik slaap nu weer in mijn eigen bed. Was wel een dingetje. Toch wat ontwenningsverschijnselen; hoor ik ze wel als er wat is enz.

's Avonds gaan ze rond een uur of 10 in de bench. De eerste 2 nachten had ik ze met z'n allen in de grote, maar afgelopen nacht een paar in een kleinere en de rest in de grote. De pups gaven zich wel neer, maar in elke bench was er 1 die het niet eens was en stond te schreeuwen. Dus was een zangkoor tegen elkaar in. Ondertussen zat ik in het donker in de kamer. Ik had relaxmuziek op, daar wordt mama Femke en oma Blijke altijd rustig en heel ontspannen van. Dit kan de pups ook van pas komen. Na een aantal minuten begon het wat rustiger te worden en uiteindelijk sliep het spul waarop ik de kamer uit sloop. Mama Femke slaapt mooi in de kamer bij de pups. Deur op een kier zodat ik het ook horen kan. Ik had de oude babyfoon van de kinderen opgezocht, maar dit was historisch materiaal wat het dus niet meer deed.

Afgelopen nacht waren ze rond drie uur wakker, dus alles even uit de bench. Ze gaan dan direct de "plashoek" opzoeken. Een deel doet het netjes in de bak die daarvoor bedoeld is en een aantal net er naast. Na de sanitaire stop even bij mama drinken en nog een toetje melk in de drinkbak en daarna zouden ze gaan feestvieren. Daar dacht ik anders over, dus de bench weer in. Waarna er weer protest door een paar werd gegeven. Uiteindelijk rust. Om kwart over 6 was het nog rustig maar heb ik het deurtje wel open gedaan. Ik hoop zo dat ze gaan ervaren dat ze niet hoeven te schreeuwen om eruit te komen. De meeste werden wakker en gingen er uit, maar twee lagen nog in coma te slapen.

We maken een hoop leuke dingen met de pups mee, afgelopen dagen wel buiten geweest, in het badje met de voetjes. En dat zagen we nu binnen ook. 1 pup ging met alle vier de poten in de waterbak staan. Ze beginnen elkaar meer te ontdekken, gaan met elkaar spelen en dat kan er ruig aan toe gaan. Na het spel slapen ze ook weer een tijd. Drinken doen ze nog een paar keer bij moeder en voor de rest krijgen ze vlees, dat eten ze gezamenlijk heel rustig op.

Donderdag 17 september

Afgelopen nachten de warmtelamp 's nachts uitgehad. Pups hebben in het donker geslapen. Afgelopen nacht 1 keer eruit geweest om te helpen met voeden. Daarna was het nog even een rondje spelen en weer de werpkist in om te slapen. 's ochtends krijgen ze een slok van mama, met als toetje een fles. Daarna is het ook lekker even banjeren en weer slapen. Ze zijn nu verder gewoon over de vloer alles aan het ontdekken. We hebben vandaag de werpkist ook opgeborgen en er staan nog twee benchen bij, daar gaan ze vannacht in. Overdag staat het deurtje open zodat ze er vrij in en uit kunnen. Ook weer wat ander speelgoed opgezocht, èn de Crocs. Dit is ons schoeisel waar we ons de komende tijd de kraamkamer in begeven. We gaan proberen de pups wat zindelijk te maken, maar ze plassen gewoon nog net waar het ze uitkomt. Dus om natte voeten te voorkomen de Crocs maar aan.

Verder hebben ze vandaag, net als gisteren wat tartaar gehad, om wat aan vlees te gaan wennen. Dat smaakte ze wel. 1 teefje was vanmorgen toen dochter Marrit ze uit de hand voerde wat zinnig. Ze wilde niet. Dat heeft ze ook met de fles, die weigert ze ook. Alleen mama is goed genoeg. Maar toen Marrit haar het bord voorhield, toen vrat ze het met een flinke gang op. Lekker eigenwijsje dus. Doet het op haar eigen manier.

Verder ben ik er steeds bij, veel de pups ook observeren. 1 reutje had wat moeite met plassen zag ik, daar vandaag toch even mee naar de dierenarts geweest. Hij bleek wel blaasontsteking te hebben, ondanks het feit dat hij verder geen koorts had of echt ziek oogde. Wel iets rustiger. Dit soort dingen zie je alleen als je er continu bij bent. 

Dinsdag 15 september

Afgelopen dagen heeft het herstel van het zieke pupje doorgezet. Ze is weer even levendig als de rest, en zuigt krachtig met drinken. En als het speen leeg is kruipt ze over de anderen heen op zoek naar een vol speen. Het is soms een ware veldslag met zoveel pups tegelijk. Af en toe leg ik ook maar een paar pups aan, voor Femke ook wel fijn. Afgelopen nacht ging ze lekker in de werpkist liggen om te voeden, en als het klaar is weer er uit. De pups zijn nu ook geregeld uit de werpkist om te spelen en te ontdekken dat de wereld groter is. Daar hebben ze ook behoefte aan, en ze weten het ook. Vannacht was na de voeding de eerste pup over de rand van de kist heen geklommen en stond ineens naast me.

Er komt nu ook geregeld visite en ze ruiken andere luchtjes dan de vertrouwde.

Het was schitterend weer dus vanmiddag zijn we met ze naar buiten gegaan. We hadden een plekje in de schaduw afgezet en Femke was ook in de ren. Pupjes in twee loopjes in de wasmand mee naar buiten genomen. Uitgebreid snuffelen in het gras, en natuurlijk moesten er foto's en filmpjes gemaakt worden. Ze zijn namelijk heel fotogeniek. Pupjes vonden het wel fijn dat moeder er ook was, want er werd ook gevlogen vanaf de vliegbasis voor ons huis met de jsf's. Dat was wel even raar, sommige pupjes piepten even. Moeder bleef de rust zelve. Ondertussen ben ik doorgegaan met flesje geven, het smaakte ze best. Later lagen ze uitgeteld te slapen in het gras.  Femke was later even buiten de ren, het was dorstig weer. En wat doe je dan als er een paar glazen water voor de bazinnen klaar staan.... Eruit drinken natuurlijk. Het is een typstra. Uiteindelijk weer naar binnen gegaan, het was warm en we zagen ook teken. Het hele spul al gecontroleerd, en later ook gekamt. Ze waren nog slaperig en vonden dat wel best. Het was heel ontspannend voor ze. Komende tijd ook geregeld herhalen.

Vrijdag 11 september

Drukke dagen gehad. Met de patient ging het wat op en neer. Nu gaat het de goede kant weer op, zo lijkt het. De ontwikkeling gaat hard; de tandjes komen door, nageltjes groeien, ze "blaffen" al wat en ontdekken elkaar. Steeds wat nieuw ontdekkingsmateriaal in de werpkist. Gisteren een muziekbox er in gelegd. Ze lopen er per ongeluk overheen of vallen erop in slaap, dan ineens is er muziek. Ook Femke kwam eens kijken wat er nu weer aan de hand was. Er worden ook al voorzichtige pogingen gedaan om eens te kijken of ze ook over de rand van de werpkist kunnen kijken. Daarnet met wat puppymelk pap gemaakt. Je ziet verschil in de pups hoe ze ermee omgaan. De een draait zijn hoofd weg, ook voor een fles en wil alleen bij mama. Een ander likt heel rustig van het bordje, het is verbazend hoe snel ze het doorhebben hoe het moet. Ze bewegen met hun pootjes, dat doen ze ook als ze bij moeder drinken. Dus oppassen dat de pootjes niet in het bordje belanden. Maar er zijn ook pups bij die als een ongeleid projectiel op zoek gaan naar speen van moeder wat ze verwachten. Op het end 1 grote bende, alles plakt, hondjes zitten er onder en ikzelf ook. Na afloop mag moeder ze even schoonpoetsen. Als ze weer schoon zijn dan liggen ze weer uitgeteld in de werpkist voor een slaapje.

Woensdag 9 september

Gisteren een zorgelijke dag gehad. Maandag had ik de pupjes ontwormd. In de loop van de avond viel op dat 1 pupje wat rustiger en slaperiger was als de rest. De hele nacht goed in de gaten gehouden en ook steeds bij Femke te drinken gelegd, maar daar wilde het pupje niet drinken en ook uit een flesje was het moeizaam. Dinsdagmorgen de dierenarts gebeld en end van de ochtend erheen. Pup is daar de hele middag gebleven, en heeft wat mineralen en vocht gekregen. Er was niet duidelijk iets aan te wijzen. Waarschijnlijk wat last van de darmpjes, verstopping in combi met te lage lichaamstemperatuur. End van de middag weer opgehaald. Ik heb in de werpkist nog steeds de warmtelamp, die zou ik zowat opruimen maar dat gebeurd dus eerst niet. Toch kruipen de puppen er onder weg, het is warm genoeg. 's nachts heb ik het pupje bij me in bed genomen zodat het goed op temperatuur bleef, en ook ieder uur een pipet melk geven. Zo zijn we de nacht doorgekomen. Nu lijkt het de goede kant op te gaan, het heeft weer zin om bij Femke te drinken, heeft gepoept en groeit weer wat. Zo zie je maar dat het nog heel kwetsbaar is. 

De rest doet het goed, het is nog veel slapen en bij moeder drinken. Maar het loopt al goed op de pootjes en er komen al echte blafjes uit de kist. Straks weer wat nieuw materiaal in de kist leggen, en dan maar hopen dat we weer een mooie dag tegemoet gaan. Het is ondanks alles wel genieten.

Maandag 7 september

Gisteravond hadden wijzelf eten waarbij ananas zat. Ik had een plak apart op een schaaltje gelegd met de bedoeling dit in de werpkist te leggen. Allereerst kwam er al weer de nodige opmerkingen van zoonlief. Maar op een gegeven moment lag de ananas dus in de werpkist. Paar pups slapen en reageren niet, maar er zijn er ook die erop af gaan. Toen Femke het weer tijd vond om te poetsen heb ik de knuffels en de ananas uit de kist gelegd op een stoel. Ik zit ook altijd in de werpkist erbij en pupjes komen na het drinken ook altijd even bij mij buurten, is o zo leuk. Toen ik uiteindelijk uit de kist ging viel mijn oog ineens op een leeg schoteltje....Had Femke toch in een onbewaakt ogenblik smakelijk gegeten. 

Zondag 6 september

De pups zijn alweer twee weken oud. En wat zijn ze al veranderd. Eerst lagen de oortjes nog tegen het hoofdje aan, maar nu hangen ze al, en ze worden echt groter. De oogjes gaan open en ze beginnen echt op hun pootjes te gaan staan, en ook meer aandacht voor elkaar te krijgen. Femke is weer aardig de oude. Voorheen lag ze vaak bij ons op de bank, en nu was de tijd gekomen dat ze weer prinsheerlijk op het bed lag, wat in de kraamkamer staat. Zo kon ze van hoogte haar kroost in de gaten houden. Ze ligt nu geregeld wel even buiten de werpkist, maar kijkt vaak hoe het gaat, en er moet geregeld ook een kontje schoongemaakt. Ze is heel precies. Daarna is het hele spul in rep en roer; eten! Maar daar denkt Femke soms anders over. Met een beetje ondersteuning gaat ze dan toch liggen en krijgen ze de kans om te drinken. Voor allemaal genieten. Ook leggen we wel eens een paar pups buiten de kist bij Femke te drinken, dan is het iets rustiger voor haar en heeft ze niet de hele meute tegelijk.

Woensdag 2 september

Met pups en moeder gaat het goed. Het zijn zoete hondjes en ze groeien goed. De oogjes gaan al op een kiertje staan en het tijgeren door de werpkist wordt soms al een poging om op de pootjes te gaan staan. Ik had een paar dagen terug wat aardbeien op een schoteltje in de werpkist staan. De helft bleef in coma doorslapen en een paar anderen zag je wat gaan reageren, eentje ging er echt op af en zou al aan de aarbei beginnen. Ik probeer ze iedere keer wat anders te laten ervaren. Ook pootjes op een koude doek zetten, en daarna even bij mama drinken. Soms als ze slapen is er eentje die al wat trek begint te krijgen en in plaats van zijn moeder aan een broer of zus begint te zuigen. Dat kan niet en dan kom ik in beeld om ze te verleggen. Maar ik wordt ook met mama Femke in verband gebracht, dus met melk en je ziet ze dan ook enorm reageren en alert worden. Niet echt handig als het midden in de nacht is, en ik ook mijn uurtjes slaap probeer te pakken.

Zaterdag 29 augustus

De pups zijn zowat alweer een week oud. Deze week is snel voorbij gegaan. Het is altijd spannend of de pups niet teveel gaan afvallen, en heeft moeder genoeg melk. De eerst dag vallen ze altijd wat af, maar daarna moet het toch wat gaan groeien. Veel aanleggen en moeder goed verwennen met veel lekker eten en drinken.. Femke is een heel lief moedertje, en ze verzorgt ze goed. De pups zijn heel tevreden. Nu na een aantal dagen zie je al een groot verschil. Waar de oortjes eerst strak tegen het hoofd aanlagen, gaan ze nu al wat hangen. Ook beginnen ze te tijgeren door de werpkist. En het is een druk gekroel om bij een speen te komen als het etenstijd is.

Zaterdagavond 22 augustus

Femke kon het niet echt vinden 's avonds toen het bedtijd was, op en naast het bed. Uiteindelijk rond een uur of 2 in de nacht merkte ik dat de bevalling begonnen was. Dochter Denise uit bed gehaald, zij zou me assisteren. Rond kwart voor drie kwam daar al het eerste pupje, een blond teefje. Femke vond het maar wat vreemd allemaal. Lang tijd om erover na te denken had ze niet, want daar kondigde pup 2 zich al aan; weer een teefje. En zo waren er binnen drie kwartier drie pups geboren. Wij hadden het zweet op ons hoofd, het was natuurlijk warm gestookt voor de pups, en het was aanpoten geblazen. Iedere pup werd eerst door moeder afgelikt en daarna door ons nog wat droog gewreven en daarna gewogen en een gekleurd bandje omgedaan. Na pup drie was er een wat langere pauze, Femke was ondertussen heel tevreden met haar kroost. Het ging de hele nacht zo wat door, en rond 8 uur 's morgens werd pup 9 geboren. Daarna bleef het rustig. Niet alle nageboortes waren meegekomen en daarom werd Femke een middel toegediend om haar daarbij te helpen. Uiteindelijk rond kwart voor 8 's avonds kwam er toch nog wel een hele serieuze wee, en tot onze grote verrassing kwam daar, 12 uur na de laatste pup, nog een pup; een blonde reu. Daarna was het echt klaar.

Het was een lange dag geweest, Femke was moe en wij ook. Maar we waren erg blij, 10 gezonde pups; 5 reutjes en 5 teefjes en ook de verdeling blond en zwartblond was gelijk.

Wat vooraf ging aan de geboorte van het E-nest...

Na een supersnelle geslaagde dekking was het afwachten of er ook pups zouden komen. Met Femke en Don was het liefde op het eerste gezicht. Na een 5 weken leek ze wel dikker te worden en ook begon ze zwaarder te wegen. Naarmate de weken voorbij gingen was heel duidelijk dat er echt pups zouden komen. 

In de laatste week heb ik al met haar in de kraamkamer geslapen, ze werd de laatste paar dagen wat onrustig.