Dagboek D-nest

En dan zijn de pups ook 8 weken op 15 januari, en de dag erop gaat de eerste pup naar zijn nieuwe eigenaar. En zo gaan ze dag na dag weg, zondag de laatste pup. Voor onszelf wel dubbel. De hondjes zijn eraan toe om nieuwe indrukken op te doen, zonder de steun van de andere pups. Maar het is wel stil nu. Ook Blijke had heel goed in de gaten dat er steeds een pup minder was. Bezoek werd wel met meer argwaan bekeken. En toen alles weg was heeft ze wel een week lang voor de deur van het kraamvertrek gestaan om te kijken of er toch niet toevallig nog een pup was.

14 januari

Vandaag zijn de puppen getest door de Hovawartclub Nederland. Er wordt naar gedrag en exterieur gekeken. 4 hele verschillende karaktertjes. Het exterieur is ook goed beoordeeld.

9 januari

Alweer 7 weken oud geweest. Het vliegt voorbij. 's Morgens is het ritueel een beetje dat ik eerst de boel schoonmaak, moeder is ondertussen even buiten. Pups krijgen eten, terwijl ik dus aan het opruimen ben. Dit moet snel, want ze lusten wel wat en het is ook zo weer opgegeten. Daarna ben ik zelf aan de beurt. Dan is het weer bij de pups bezig, er ligt alweer opruimwerk. Ook ga ik dan even lekker bij ze op de grond zitten op een vetbed. Blijke heeft geen melk meer maar ze hebben nog wel wat zuigbehoefte, dat merk ik omdat ik dan de aangewezen persoon ben om even de tanden in te zetten. Ook gaan ze op het vetbed kluiven. Daarna zijn ze weer moe en gaan slapen. Vanochtend heb ik ze even in de gootsteen onder de "douche" gehad. Hebben ze dat ook even meegemaakt. Ging zonder problemen, daarna weer citroentjes fris door de tent rennen. Gisteren met 1 pup alleen even gaan wandelen aan de riem, tuigje om. Ging heel goed. We zijn naar de koeien geweest. Dat was toch wel weer wat spannender als dat ze met zijn vieren waren. 's Middags nog met dezelfde meneer en een broer van hem in de auto naar vriendin Tineke toe. Autoritje in de bench, in een vreemde omgeving en bij mensen die ze niet vaak/nooit gezien hebben. Eerst even snuffelen in huis, maar de heren deden het heel goed en uiteindelijk besloten ze maar dat ze wel naar de voorkamer konden, dat wilde ik niet. Maar opgeven is een Hovawart niet zo goed in. Ze trokken mooi elk hun plan, en zaten niet bang in een hoekje te zitten. Thuis gekomen waren ze wel weer aan een slaapje toe. Tegen een uur of half 6 begon het avondvliegen van de vliegbasis. De vliegtuigen stijgen dan met een berg herrie op. En 's avonds rond half 9 is het weer hetzelfde. De kopjes gaan dan wel even omhoog uit de slaap maar worden ook weer direct neergelegd. Geen angst of paniek. 

5 januari

Vanmorgen had ik Blijke en Femke even in de tuin, Blijke lag heerlijk ergens op te kauwen. Bij nadere inspectie bleek dat een muis te zijn die door de katten was achtergelaten. Mevrouw was niet van plan om dat hapje weer neer te leggen, en vrat het op. Dus naar binnen. Weer bij de pups aangekomen lag er alweer het nodige opruimwerk voor me te wachten, en zo spuugt Blijke ook het pakketje muis voor de pups neer. Ze had eten verzamelt voor haar kroost. Helaas heeft de vrouw het toch maar weggehaald. Achteraf toch weer heel mooi hoe ze haar moederlijke taken vervuld. Ze is maar wat gek met haar kinderen. Gisteren pupbezoek en toen lag ze er ook lekker bij. Haar lievelingsknufje tussen de benen en pontificaal voor een van de puppen. Deze moest het niet wagen om er aan te zitten. Iedere dag staat de stofzuiger ook even zijn werk te doen tussen de pups, drie van de vier hebben er niet zo'n moeite mee, maar eentje heeft wat begeleiding nodig om over het drempeltje van angst heen te gaan. Samen gaat het goed. Ook worden ze iedere dag even met een natte handdoek afgesopt van top tot teen, dat gaat ook niet altijd zonder protest maar moeten ze wel ondergaan. Ook ogen, oren, tandjes en teentjes; alles wordt bekeken en aangeraakt.

3 januari 2020

Oudjaarsavond is goed verlopen voor de mannen. Het was hier heel mistig, dus we zagen echt niks van het vuurwerk. Maar we hoorden wel het een en ander. Gelukkig hebben ze er heerlijk doorheen geslapen. Aankomende week wordt er door de vliegbasis, die bij ons aan de overkant zit, weer nachtvluchten gemaakt met de F16 en JSF. Dat geeft ook altijd een hoop herrie, dus dat krijgen ze ook nog mooi mee.

Vandaag hebben ze een drukke dag gehad, vanmorgen eerst de Raad van Beheer om te chippen, dat was zomaar klaar en de mannen hadden er niet veel erg in. Ook werd er met een wattenstaaf DNA afgenomen om te zien of het wel echt kinderen van Blijke en Cato zijn. Dat konden sommige heren minder waarderen.

Na een slaapje was het tijd voor de volgende activiteit: met de bench in de auto richting dierenarts voor de enting. Onze blonde man met het blauwe bandje is niet zo'n fan van de bench en schreeuwde nu ook moord en brand. Ze zaten met zijn vieren in de bench en we moesten wel even wachten voordat we aan de beurt waren. Ze zijn goed nagekeken, alle was goed. Er was een pup die het niet zo kon waarderen dat er werd gekeken of het wel echt een reu was. Na de controle mochten ze even feestvieren in de spreekkamer, daar raceten ze of ze er altijd al rondliepen. Daarna weer in de bench in de auto en weer had meneer het niet zo naar zijn zin. Eenmaal thuis, was deze meneer natuurlijk helemaal kapot en viel accuut in slaap...... in de Bench..... De rest had nog wat energie over en ging nog een rondje spelen. 

31 december 2019

Het is een komen en gaan van bezoek voor de pups. Gisteren is Oom Bjorn eens wezen kijken of zijn zuster een paar mooie jongens op de wereld heeft gezet. Het is altijd een blij weerzien tussen broer en zus, en ook Femke werd leuk begroet. Tussen de bazen is het ook altijd weer erg gezellig. 's middags hebben de drie grote honden nog even een mooi ommetje gemaakt terwijl er bezoek voor de pups kwam. Ze zijn een paar dagen terug ook met zijn viertjes bij de koeien in de stal op bezoek geweest. Dat vonden ze helemaal niet vreemd of eng. Je ziet wel dat de een wat vrijer naar de koeien toe gaat en dat de ander het wat meer van afstand bekijkt. Maar geen paniek. Soms een pup even op de arm genomen, het zijn zulke imposante beesten voor zo'n klein wurm. Verder gaan ze ook geregeld naar buiten, het weer zit erg mee gelukkig. Ze rennen alle kanten uit. En we halen de pups geregeld is een voor een mee naar een andere ruimte zodat ze alleen met Femke en Blijke zijn, en met ons natuurlijk. Zodat ze zelf hun zaakjes op moeten knappen en op ontdekking uit kunnen zonder de hulp van hun broers.

Vanavond maar eens zien hoe ze reageren op het vuurwerk. We wonen niet direct vol in het geknal, maar er wordt op niet al te grote afstand steeds al vanalles afgestoken. Tot nu toe boeit ze dat niet.

vrijdag 27 december

Met de kerstdagen zijn de pups de tuin in geweest, het voelde meteen heel goed voor ze. Ze liepen over grind en over het gras of ze nooit anders gedaan hadden. Eerst even snuffelen en voorzichtig lopen maar daarna werden er sprintjes getrokken. Blijke had het er maar druk mee. Tegelijk hadden we ook puppenbezoek van de kleinkinderen van de buren, voor allemaal een feest. Na een tijdje knuffelen, aaien en heen en weer rennen zijn ze weer naar binnen gegaan en hebben een hele tijd geslapen.

Vandaag het balansbord ingezet. Een houten plank die beweegt als ze erop gaan staan. Ook weer een ontdekking. En vanmiddag met onze blonde man alleen de tuin in geweest en daarna op de arm mee het erf over en op bezoek bij de koeien. Dat was wel wat spannend, die grote beesten. Lekker tegen de vrouw aangeleund was het goed te doen. 

Ondertussen zou zoonlief even flink helpen en had Blijke mee uit genomen voor een wandelingetje. Terug in huis stonk ze alleen een uur in de wind, echt niet te harden. Toen zoon weer in huis was later maar eens gevraagd wat hij uitgespookt had; ja,.... ze lag wat te rollen in de berm... was het antwoord. Heeft hij haar uitgebreid laten rollen in de viezigheid. Gevolg was wel dat mevrouw vanavond onder de douche geweest is, en daar had ze niet zoveel trek in. Nu is de stank nog niet weg, maar ze is in ieder geval wat schoner als dat ze was. Gevalletje hulp dus van de regen in de drup. Het heeft de pups er in ieder geval niet van weerhouden om lekker bij hun moeder te drinken later, zij hadden nergens last van.

Dinsdag 24 december

We hebben de tunnel in de speelruimte gezet en daar gingen ze meteen op onderzoek uit, gisteren ook een speeltentje opgezet wat voor kinderen bedoeld is. Ik liep er een tijdje terug tegenaan en kon uit een roze en blauwe variant kiezen... Ik had de roze genomen, helemaal fout dus blijkt nu. Het was ook niet veel, een stok brak al. Maar de mannen hebben er even doorheen gerend en het ook op degelijkheid getest. Ze vonden het niet vreemd of eng. later de stokken eruit en gewoon even op de vloer. Gisteravond zou ik ze zoals nu gebruikelijk is na hun laatste slokje bij mama in de bench doen, maar 1 meneer vond dat geen goed plan en schreeuwde het uit, en wist ook niet van opgeven. Gevolg was dat de rest het ook niet meer leuk vond. Na een aantal keren proberen had ik het ook wel een beetje gehad en heb het deurtje maar open gelaten. 1 pup bleef heerlijk slapen en de rest zocht hun favoriete plekje weer op tegen een rand van de keuken. De rest van de nacht is het rustig gebleven. Vanmorgen lagen er uiteraard nu wel een aantal plassen, dus direct aan het dweilen. Zo aan het begin van de dag krijgen ze altijd even een slokje bij Blijke. De heren lurken met een enorm enthousiasme en het duurt dan ook niet lang of de voorraad is op en dan is het voor Blijke mooi geweest en staat ze op. Vervolgens wordt er nog een toetje achteraan gedaan van vlees, dat smaakt ze ook prima. Daarna is het weer even slapen en kan ik even de nodige kerstboodschappen in huis halen.

Plan van aanpak verder is om de heren even buiten te laten lopen, ze hebben nieuwe prikkels nodig. Ook even een blikje om de deur van de stal nemen en de koeien laten zien.

Femke komt nu ook wel bij de puppen of we halen een pup bij haar, ze kwispelt en vindt het wel leuk allemaal. Pupjes zelf maakt het niet uit een andere hond, ze checken even of er ook iets te drinken valt en als dat niet zo blijkt te zijn dan taaien ze weer af.

Zaterdag 21 december

De eerste nacht nadat de werpkist opgeruimd was hebben de pups in de kleine bench geslapen met zijn viertjes, deurtje dicht. Blijke lag bij ze in het vertrek en zelf had ik de slaapkamerdeur open. Voelde vreemd, en het was onrustig slapen zover bij de pups vandaan. Maar ze hebben de hele nacht doorgehaald en zijn heel zoet geweest. Zodra ik er 's morgens vroeg weer was gingen ze direct plassen zodra ze eruit konden. Dus slaapplek was netjes schoon gebleven. Na de plasbeurt heeft Blijke ze weer een slokje drinken gegeven, en later krijgen ze dan wat vlees. Ze eten er nog niet allemaal heel veel van, ik varieer wat en dan maar zien wat in de smaak valt. Ook wat brokjes geprobeerd, en dat aten ze ook lekker. Alle afgelopen nachten is het goed gegaan zo in de bench. Overdag staat het deurtje ook open en zo nu en dan gaat er weer een pup uit zichzelf in liggen. Ze gaan elkaar ook ontdekken, en het gaat er niet altijd zachtzinnig aan toe. Blijke is ook begonnen met opvoeden, soms duurt het even voor de boodschap bij de jongens overkomt, maar het begint duidelijker te worden voor ze.

Maandag 16 december

Het gaat goed met de pups, ze groeien echt als kool. Ze drinken nog bij Blijke, maar binnen no time is de melk op. We zijn de afgelopen dagen dus wat begonnen met  pap te geven. En waar ik bij vorige nesten de pups nog wat begeleiden moest, konden deze kanjers het meteen zelf opeten. Het smaakte ze prima. Afgelopen weekend ook wat begonnen met wat vlees, een heel klein beetje in de hand en ook daar smulden ze van. Verder had ik deze week banaan op een schotel in de kist staan, ook daar reageerden ze vrij snel op. En waarvan ik dacht dat ze alleen zouden ruiken had 1 van de heren andere plannen, die begon eraan te kluiven en vrat zo een stukje banaan op.

Van de week werd ook duidelijk dat de heren aan meer uitdaging toe waren. De werpkist is voor 4 pups nog groot genoeg, maar ze waren er echt aan toe om de wereld erbuiten te gaan verkennen. Buiten de werpkist ligt vinyl en dat is een stuk gladder als het vetbed in de kist, dus eerst wat glijden en voorzichtig lopen. In de hoek ligt een kussen waar Blijke op ligt, maar dat hebben de heren ook binnen no time door en dat hebben ze maar ingepikt. Het kussen ligt wel tegen een koude muur, maar dat schijnen ze dus juist lekker te vinden. Ook plassen ze soms al op de plek die daarvoor bedoelt is, maar nog lang niet altijd.

Dit weekend is er ook pupbezoek geweest. Blijke keek het eens goed aan, maar toen ze merkte dat haar kinderen niet direct meegenomen werden was het goed en liep ze er mooi bij.

Zondagmiddag merkten we dat het toch voor de pups ook wel intensief was, ons blonde meneertje met het rode bandje lag helemaal in coma en heeft van bezoek niks meegekregen.

Vandaag was het tijd om de werpkist op te ruimen en ook het bed is uit de kamer vertrokken. Daarvoor in de plaats is een bench gekomen en meer ruimte voor andere prikkels. Ook hebben we vanmorgen de nageltjes voor het eerst geknipt, dat doen we altijd met zijn tweeen. Het is een klusje waar we nooit zo naar uit kijken want ze zijn zo beweeglijk. Maar het ging vrij knap. 

Maandag 9 december

Ondertussen zijn we weer heel wat dagen verder. De heren doen het goed en groeien flink. Ze hebben inmiddels ook hun eerste wormenkuur achter de rug. Dat smaakte vreemd. Ze beginnen steeds meer door de werpkist heen te lopen en hebben oogjes en oortjes open. Ze gaan naar het speelgoed toe wat in de kist ligt en hoe klein ze ook zijn het instinct zit er in. Ze pakken een knuffel en gaan schudden. We hebben een lekker vetbed in de kist liggen maar de heren chillen wel heel graag in het gootje, net naast de rubberen mat en het vetbed ( zie de foto's).  Heerlijk op hun rug, volledig ontspannen. Blijke is een super serieuze moeder. Ze voedt haar kinderen geregeld, en ligt zowel bij ze in de kist maar ook ernaast. We hebben de warmte lamp ondertussen opgeruimd, ze zijn nu zo sterk dat het zonder kan. De temperatuur in de kamer is wel nog  aangenaam warm. Bezoek daar kijkt Blijke nog met een gezonde portie argwaan naar toe. Er wordt eerst even goed gekeken of het wel vertrouwt is voordat mensen bij de puppen mogen. Bij de een accepteerd ze dat zonder problemen en bij een ander moet het wat meer met beleid gaan.

donderdag 28 november

We zijn de laatste dagen al wat begonnen om de pups verschillende geuren aan te bieden, zo is er citroen aangeboden. Dit hadden we op een schotel in de werpkist neergelegd. Het boeide ze nog niet zo heel erg. Blijke ging eerst maar eens kijken of het wel in orde was wat er neergelegd werd. Gisteren een ui in de werpkist, daarvan zag je de neusjes en kopjes wel even van in beweging komen. Daarstraks zou ik de ui weer even neerleggen, maar toen ik bij de werpkist aankwam bleek er geen plek meer te zijn voor een ui. Mijn twee dochters waren ook maar in de kist gaan zitten, de één had Blijke op schoot en de ander een pup. De andere pupjes waren lekker achter ze gaan liggen ( foto's onder foto's D-nest). Ook bij het nieuwe vetbed zag ik al reactie, ze gingen echt wat op onderzoek uit wat er nieuw was.

Woensdag 27 november

De pups zijn alweer een week oud. Ze groeien als kool en het geboortegewicht is al verdubbeld. De eerstgeborene, een blonde reu was de zwaarste en is dit nog steeds. Hij is een echte hongerlap en zoekt binnen no time de beste tepel op. Dit moeten we dus soms even afremmen om ook zijn minder zware broers een kans te geven. Ze zijn heel tevreden, en slapen nog veel. Heel soms staat er al eentje per ongeluk wat op zijn pootjes en verder tijgeren ze wat door de werpkist. Wegen is best wel lastig, ze liggen niet stil. Het blijft dus een beetje gokken. De oogjes zitten nog dicht, maar dat zal over een paar dagen ook veranderen. 

Vrijdag 22 november

De afgelopen dagen best wel druk geweest, ondanks dat het niet zoveel pups zijn. De begindagen is het altijd even in een ritme zien te komen. Goed moeder in de gaten houden en ook de pups. Groeien ze goed, hebben ze het warm genoeg, en ook goed opletten of moeder niet per ongeluk op 1 gaat liggen. Blijke is superlief met ze. Zodra een pupje piept gaat ze er onmiddelijk heen. En ook als wij ze oppakken om te wegen zit ze ons goed in de gaten te houden. De eerste nacht is altijd wat onrustig. ik slaap een aantal weken bij ze in de kamer. Afgelopen nacht was ook zeer onrustig. De pupjes lagen heerlijk tevreden te slapen maar Blijke kon het niet vinden. Veel hijgen en steeds graven; in en uit de werpkist. Vandaag toch nog even ter controle naar de dierenarts geweest maar waarschijnlijk waren dit nog naweeën. Verder kon ze niks bijzonders voelen en zag alles er prima uit. Een geruststelling, en zo gaan we iets fijner het weekend in. De pupjes groeien mooi.

Woensdag 20 november 2019

Het wachten duurde lang. Blijke was eigenlijk afgelopen maandag al uitgerekend maar er gebeurde niks. Gisteren was ze de hele dag al onrustig, veel graven en hijgen. Maar er gebeurde niet veel. Vandaag woensdag de 20e zagen we rond 10 uur de eerste wee. Een aantal uurtjes later kwam het eerste pupje ter wereld, een blonde reu. Met wat tussenposes werden er nog 3 reutjes geboren. En daarna bleef het rustig. Uiteindelijk bleek dus dat het bij een aantal van 4 reutjes zou blijven; 2 blonde en 2 zwart blonde. Met moeder en pups is alles goed.Blijke is direct weer heel erg moederig en blij met haar kroost.

19 november 2019

Blijke maakt nog geen haast. Tot nu toe is alles nog rustig. Wachten duurt lang, ook voor ons....

12 november 2019

De laatste loodjes breken aan. Het gaat goed met Blijke. Ze heeft enorme honger en groeit nog steeds. Ze is heel aanhankelijk en rustig. Slaapt veel en krijgt wat moeite met omdraaien. Alles is klaar voor de komst van de puppies....

18 oktober 2019

Vandaag heeft Blijke een echo gehad, ze is drachtig!!

Pups worden rond 18 november verwacht

Op 17 en 18 september 2019 heeft een dekking plaatsgevonden tussen Blijke van de Haskerazathe en Cato vom Niederrhein! 

September 2019:

Blijke heeft ons heel erg lang laten wachten, ze werd maar niet loops. En net toen ik de reu eigenaren bericht had gegeven dat het niks meer ging worden, zagen we een dag later een drup bloed op de grond liggen. Eerste reactie was dat het om Femke ging, maar nee, daar was niks loos mee. Toen Blijke gecontroleerd, en ja hoor..... Hoe was het toch mogelijk. Dus over een aantal dagen gaan wij naar Duitsland om Cato op te zoeken.

April 2018:

Inmiddels zijn we zowat 2 jaar verder. De pups van Blijke zijn naar de jonge hondendag geweest die de Hovawartclub organiseert om te kijken hoe het nest zich ontwikkeld. Het zijn allemaal vrolijke, gezonde honden geworden met een mooi karakter en we hebben een mooie beoordeling gehad. Nu zijn we zover dat we Blijke zodrag ze loops wordt weer willen laten dekken. Ze gaat naar een mooie blonde reu toe in Duitsland.Verwachte lloopsheid laat waarschijnlijk niet zolang meer op zich wachten.